Jak sobie pomóc? Kilka słów o depresji poporodowej.

Czym jest depresja? Wg ICD -10 jest to obniżenie nastroju i utrata zainteresowań lub odczuwania przyjemności. Osoby dotknięte depresją często cierpią na zaburzenia snu, mają poczucie winy, obniżoną samoocenę, są przewlekle zmęczone , mają pogorszoną koncentrację i ogólnie gorzej funkcjonują w przypadku depresji poporodowej- gorzej zajmują się dzieckiem.

Aby zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia w okresie okołoporodowym warto zapamiętać kilka zasad.

1. W miarę możliwości jak najwcześniejsza, choć minimalna aktywność fizyczna – oczywiście w granicach rozsądku. Może to być prosta gimnastyka w obrębie łóżka jeśli Twoje samopoczucie nie pozwala Ci na wstanie z niego, a po 12h spóbuj  jeśli dasz radę odbyć pierwszy krótki spacer po korytarzu ;)
2. Bardzo ważne jest Twoje dobre samopoczucie. Nie zapraszaj osób , których tak na prawdę nie masz ochoty oglądać. Pamiętaj, że dziecko jest idealnym barometrem uczuć i zawsze wyczuje Twój humor. Jeśli więc nie chcesz, żeby znajomi z pracy zawracali Ci głowę w tym tak ważnym dla Ciebie okresie to powiedz to. Masz do tego prawo. Nie rób niczego bo tak wypada.
3. Jeśli się niepokoisz o stan zdrowia dziecka, cokolwiek: kolor skóry, temperaturę wysypkę pytaj! Masz lekarzy i położne w szpitalu, położną środowiskową, pediatrę w przychodni. Tyle się wokół Ciebie zmienia, że dodatkowy stres i niepewność czy z dzidziusiem jest wszystko w porządku nie są potrzebne.
4. Nie forsuj się. Dom nie musi lśnić, obiad nie musi mieć 3 dań. Odpuść. Jeśli dasz radę zmyć naczynia, czy skoczyć do sklepu po pieczywo super, ale daj sobie czas na rekonwalescencje, bądź swoją najlepszą przyjaciółka i rozpieszczaj się. Dbaj o to żeby znaleźć w ciągu dnia choć 15 minut dla siebie i nie prasuj w tym czasie pieluch tylko nałóż maseczkę, przeczytaj artykuł, pogadaj przez telefon,weź kąpiel wyczyść paznokcie czy zrób cokolwiek co sprawi Ci przyjemność. O pomoc przy prasowaniu śmiało możesz poprosić teściową ;)
5. Nie bój się prosić o pomoc. Masz przyjaciół, rodzinę, ojca dziecka - nie mieszkasz na samotnej planecie. Zawsze znajdzie się ktoś.
6. Nie zapominaj, że jesteś też żoną , bądź partnerką. Partner bądź mąż to cudowne źródło wsparcia i warto o niego dbać. Poza tym też często czuje się zagubiony, bezradny nie będzie mu miło jak dodatkowo będzie się czuł odstawiony na boczny tor.
7. Jeśli czujesz lęk, rozbicie, strach, bezradność to normalne. Większość kobiet tak ma. Nie jesteś sama. Jeśli jednak taki stan utrzymuje się dłużej np. ponad tydzień lub pojawiają się myśli samobójcze natychmiast zgłoś się po pomoc.
8. Porozmawiaj z kimś kto przeżywa lub przeżywał to co TY. Nieocenionym źródłem wsparcia mogą być fora internetowe gdzie możesz znaleść mamy z dziećmi w podobnym wieku, które mają podobne problemy. Pamiętaj razem raźniej ;)
9. I jeśli pojawia się problem z karmieniem- pamiętaj bzdurą jest, że „ Tylko matka karmiąca piersią to prawdziwa matka” . Matką jest ta która kocha swoje dziecko. Rodzaj jedzenia nie jest wyznacznikiem miłości.

Oceanica